Η Προσφορά της Γυναίκας της Παλλικής στην κοινωνία μέσα από τη συμμετοχή της σε συλλόγους, ιδρύματα και οργανισμούς

ΙΑΚΩΒΑΤΕΙΑ 2017   (3-4 Αυγούστου 2017)

AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΚΗΣ

 

 

 

Η Προσφορά της Γυναίκας της Παλλικής στην κοινωνία μέσα από τη συμμετοχή της σε συλλόγους, ιδρύματα και οργανισμούς

                                                                                                                                           Ομιλία της Μαρίνας  Βαλσάμου

 

 

Η γυναίκα παγκοσμίως θεωρείται η πηγή της ζωής, το κύτταρο της ευνομούμενης κοινωνίας.  «Φτιάξε καλές μανάδες για να έχεις σωστή κοινωνία », έλεγε χαρακτηριστικά ο Λένιν. Η γυναίκα έχει διαδραματίσει πολλαπλό ρόλο στη ζωή ως μητέρα, αγρότισσα, επιστήμων, καλλιτέχνις μεγαλουργώντας με τη συμμετοχή της ακόμη και στον πόλεμο. Δεν θα ήταν δυνατό να μην ακολουθήσει και η Γυναίκα της Παλλικής  την ίδια πορεία. Ως πυρήνας της κοινωνίας μας αναμείχθηκε με θέρμη σε όλους τους τομείς.

• Επιτροπές Κυριών

Άξια συγκίνησης και θαυμασμού είναι η συμμετοχή ομάδας κυριών – που αν και δραστηριοποιούμενες στην περιοχή της Παλλικής ? συνέβαλαν το 1919  στην ανέγερση του Ορφανοτροφείου «Ο Σωτήρ» με έδρα το Αργοστόλι το οποίο λειτουργεί ακόμη και σήμερα. Της ομάδος αυτής ηγείτο η κυρία Κάτε Ιακωβάτου ? Τουλ, η οποία διετέλεσε και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου  του Ιδρύματος.

H ίδια και μαζί με τις: Αγγελική Μηλιαρέση, Μαρία Δελλαπόρτα, Ευγενία Κατσαϊτη, Ρεγγίνα Αλιβιζάτου, Μαριάνθη Κουρούκλη κ.α., αποτέλεσαν μέλη Επιτροπής, σκοπός της οποίας ήταν η εποπτεία του Γηροκομείου και του Οικονομικού Συσσιτίου.

Εν έτει 1924 η Διοικούσα Επιτροπή των Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων Ληξουρίου αποφασίζει την ανασύσταση της ήδη υπάρχουσας Επιτροπής,  την οποία στελέχωναν οι εξής κυρίες: Διαμαντίνα Σπυράτου, Ευγενία Δανάλη και Ελπίδα Κομινάτου με σκοπό την εξακρίβωση της εν γένει ομαλής και εύρυθμης λειτουργίας των Ιδρυμάτων του Γηροκομείου και του Ορφανοτροφείου.

Εκάλυπταν τον περισσότερο χρόνο της ζωής των προσφέροντας θαλπωρή και ανακούφιση στους ανήμπορους ανθρώπους ενώ συνήθιζαν μετά το θάνατό τους να αφήνουν την περιουσία των στο Ίδρυμα. Επισημαίνοντας το γεγονός αυτό, άθελά μας κάνουμε τη σύγκριση με τη σημερινή εποχή. Τότε τη θέση του «εγώ» έπαιρνε το «εμείς» και έμπρακτα αποδείκνυαν την συμπόνια τους φροντίζοντας τον γείτονα, τον φτωχό, τον ανήμπορο.

 

Αξιομνημόνευτη είναι, επίσης, και η περίπτωση της αείμνηστης Κάτες Φορέστη, η οποία κατά τους σεισμούς του 1953 κινητοποιήθηκε πρωτοστατώντας στην αποστολή μικρών σεισμοπλήκτων παιδιών στις διάφορες παιδουπόλεις. Έχω προσωπική ανάμνηση της εποχής και των γεγονότων.

• Η συμμετοχή της γυναίκας νοσοκόμας κατά τη λειτουργία του Νοσοκομείου μας

 

Όταν το 1959 ιδρύθηκε το νοσοκομείο μας, πέραν από το εξαίρετο ιατρικό προσωπικό, στελεχώθηκε και από ξεχωριστό νοσηλευτικό δυναμικό. Κατάγονταν , κυρίως, από την περιοχή της Παλλικής όπως -επι παραδείγματι- οι κυρίες: Στάμω Παπαδάτου, Μαριάνθη Αντωνάτου, Αλεξάνδρα Μοσχονά και Μαριάννα Λουκέρη. Βοηθούσαν με ενστερνισμό τον ασθενή χωρίς να υπάρχει αποκλειστική, που σήμερα είναι θέσμος?

• Καλλιόπη Δανελάτου

Χαρακτηριστική είναι και η προσφορά της παιδιάτρου Καλλιόπης Δανελάτου. Η εξαιρετική και αλησμόνητη αυτή παιδίατρος και καθηγήτρια Πανεπιστημίου ήταν το «δεξί χέρι» του καθηγητή Χωρέμη. Κατά την περίοδο των διακοπών της στα Δαμουλιανάτα, εξέταζε αγόγγυστα και αφιλοκερδώς πλήθος παιδιών που συνέρρεαν από την Κεφαλονιά και την Ιθάκη. Με τη σωστή διάγνωση και την ανάλογη θεραπεία έσωσε πολλά παιδιά από σοβαρά προβλήματα. Προς τιμήν της μνήμης της η μητέρα της, Ευτυχία Δανελλάτου το γένος Ζαφειράτου, ανήγειρε το «Καλλιόπειον Ίδρυμα» στο οποίο στεγάζεται Κοινοτικό Γραφείο, βιβλιοθήκη και Αγροτικό Ιατρείο.

• Σύλλογος Γυναικών Παλλικής

Το 1976 ιδρύθηκε Σύλλογος Γυναικών αποτελούμενος -αρχικά- από 25 μέλη και αποτελούσε παράρτημα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ο.Γ.Ε. επικεφαλής της οποίας ήτο η κ. Ζήλη Σακελλαρίδη από τα Λέπεδα. Πρόεδρος του τοπικού συλλόγου διετέλεσε η κ. Ευανθία Γαϊτανίδου και αντιπρόεδρος η αξιομνημόνευτη Ελένη Παπαδάτου. Ο Σύλλογος είχε ενεργό δράση: επισκεπτόταν τις γειτονιές οργανώνοντας ομιλίες συμβουλευτικού χαρακτήρα και παιδικές θεατρικές παραστάσεις της φημισμένης «Τενεκεδούπολης» ενώ στα χωριά συνηθιζόταν η παραχώρηση χώρου για το στήσιμο υπαίθριου κινηματογράφου. Τέλος, στο ευρύτερο πλαίσιο της δράσης του συλλόγου, κυκλοφορούσε και περιοδικό με τίτλο: «Σύγχρονη Γυναίκα».

• Επιτροπή Ειρήνης

Το 1977 συστάθηκε Επιτροπή Ειρήνης μέλη της οποίας αποτελούσαν ευαισθητοποιημένες μητέρες. Ενδεικτικά αναφέρεται η συμμετοχή της αείμνηστης καθηγήτριας ? μαθηματικού και μετέπειτα Λυκειάρχη Φωτεινής Χάλδα-Λαδά, η οποία θεωρούσε ότι ως μητέρα έπρεπε να αγωνιστεί για την φιλειρηνική ζωή -όχι μόνο των δικών της παιδιών αλλά και- των παιδιών όλου του κόσμου. Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής (Κουταλά Ειρήνη, Μοσχονά Κατερίνα, Ντίνα Μελιδώνη κ.α.) διεξαγάγαμε αγώνα κατά των εξοπλισμών μέσω ομιλιών αντιπολεμικού χαρακτήρα με ανάλογα ψηφίσματα τα οποία και αποστέλλαμε στην Κεντρική Επιτροπή Ειρήνης στην Αθήνα.

• Η δράση της αξέχαστης Μαίρης Μελιδώνη

Εν έτει 1978 εξελέγη Δήμαρχος η Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος, Μαίρη Μελιδώνη. Διεπόταν από χαρακτηριστικό πνεύμα και έντονο παλμό καταφέρνοντας έτσι να παρακινήσει και να δραστηριοποιήσει όλον τον επιστημονικό κόσμο της τοπικής κοινωνίας. Είχε προβεί στην δημιουργία Συμβουλευτικής Επιστημονικής Ομάδας, στο πλαίσιο της οποίας διοργάνωνε επιστημονικές εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου, με σκοπό την εξέταση ζητημάτων γενικού ενδιαφέροντος που σχετίζονταν με την προληπτική ιατρική, τον ρόλο των εμβολίων κ.α. Η δράση της Επιστημονικής Ομάδας όμως, εκτός από δραστηριότητες ιατρικού περιεχομένου, περιελάμβανε και τη διοργάνωση λογοτεχνικών αφιερωμάτων προς τιμήν διαφόρων Ελλήνων ποιητών (Γ. Σεφέρης, Ν. Καββαδίας κ.α.).

Άπτεται του θέματος και η περίπτωση της αείμνηστης Μαθηματικού, Λασκαράτου-Λαδά Μαρίας, η οποία με τρανή επιτυχία είχε διοργανώσει Διαβαλκανικό Συνέδριο για τα πετρώματα της Κεφαλονιάς, κάνοντας τον τόπο μας επίκεντρο ενδιαφέροντος διακεκριμένων επιστημόνων.

• Επιτροπή Απομάκρυνσης Ελλιμενισμένων Πλοίων στον κόλπο Λιβαδίου

Το 1982 ιδρύεται συντονιστική επιτροπή με αυτοσκοπό την απομάκρυνση αγκυροβολημένων πλοίων στο Λιβάδι. Με ιδιαίτερη ζέση και αγωνιστικό παλμό επετεύχθη ο διττός στόχος της επιτροπής: να μην γίνει ο κόλπος αγκυροβόλιο και -αυτόματα- να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον της περιοχής.

• Ίδρυση Συλλόγου «Η Χωροπούλα»

Το 1982 αποφασίστηκε η σύσταση πολιτιστικού συλλόγου με το όνομα «Χωροπούλα» με σκοπό την εκμάθηση παραδοσιακών χορών. Μετέπειτα, ο σύλλογος ανέβασε μια θεατρική παράσταση ενώ στη συνέχεια διεύρυνε τη σπουδαία δράση του διοργανώνοντας εκδρομές εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Με υπερηφάνεια και αγαλλίαση, τόσο των ιδρυτικών μελών όσο και της τοπικής κοινωνίας, αποτελεί μέχρι σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτιστικού πλούτου της Παλλικής απαριθμώντας μέλη όλων των ηλικιών και πλαισιώνοντας κάθε πολιτιστική εκδήλωση. Το γυναικείο τμήμα ,μάλιστα, βρίσκεται σήμερα εδώ και θα το απολαύσετε εντός ολίγου.

 

• Συμμετοχή γυναικών στη Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου

Από το 1960 πολλές είναι οι κοπέλες εκείνες οι οποίες αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι της επίσημης μπαντίνας της Σχολής. Σήμερα έχουν δώσει τη σκυτάλη σε νέα μέλη, τα οποία με την παρουσία τους εμπλουτίζουν το σώμα και συμβάλλουν καταλυτικά στην άνθιση που γνωρίζει τα τελευταία χρόνια.

• Σώμα Εθελοντριών Ερυθρού Σταυρού

Κατά το 1990 είκοσι και πλέον γυναίκες μαθήτευσαν για 6 μήνες πλάι στους κυρίους: Κουρή, Χαρ. Ραλλάτο και Δαμιανίδη. προκειμένου να λάβουν την αντίστοιχη πιστοποίηση και να ενταχθούν στο Σώμα Εθελοντριών. Πολλές από τις κυρίες αυτές επισκέπτονταν το νοσοκομείο εθελοντικά και βοηθούσαν τους ασθενείς. Το Σώμα Εθελοντριών Ερυθρού Σταυρού συμμετείχε και στις τοπικές παρελάσεις φορώντας την χαρακτηριστική περιβολή.

Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε και την αξιέπαινη προσφορά της κ. Θεοτοκάτου από το Ρίφι, συζύγου του ονομαστού Γεώργιου Θεοτοκάτου, καθώς και της κ. Πολυτίμης Λαμπίρη, συζύγου του καθηγητού Παθολογίας-Γαστρεντερολογίας Φώτη Λαμπίρη, οι οποίες -μετά το θάνατο του τελευταίου το 1990- δώρισαν την αριστερή πτέρυγα του ιδρύματος, ήτοι 7 δίκλινα και 2 μονόκλινα δωμάτια.

• Φεστιβάλ Χορωδιών

Το Ληξούρι και η Παλλική εν γένει, ζούσαν έναν ποιοτικό πολιτισμό με το Φεστιβάλ Χορωδιών, στη διοργάνωση του οποίου ενεργό δράση είχε αναπτύξει η κα. Μαρία Μοσχοπούλου. Συμμετείχαν Χορωδίες από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από τη Βουλγαρία, την Ιταλία, την Κύπρο και αλλά και από όλα τα εγχώρια γεωγραφικά διαμερίσματα (Αλεξανδρούπολη, Μυτιλήνη, Τύρναβο, Ναύπακτο, Κέρκυρα, Λευκάδα) παραθέτοντας τις παραστάσεις των στο χώρο της Ιακωβατείου Βιβλιοθήκης.

Έχει μείνει στο νου μου εντυπωμένη η εξής νοσταλγική εικόνα: Μικροί και μεγάλοι φορώντας τις εσάρπες, τραβούσαν το δρόμο για τη βιβλιοθήκη για να παρακολουθήσουν τις Χορωδίες αλλά να σιγοτραγουδήσουν και οι ίδιοι τις σαρωτικές μελωδίες. Χορωδοί, τραγούδια, φως, καντάδες έκαναν το Ληξούρι να μοιάζει με πραγματική Πολιτιστική όαση.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, η Κινηματογραφική Λέσχη και ο Προσκοπισμός.

Κλείνω την ομιλία μου, έχοντας στο νου μου τις εικόνες από τη ζωντανή κοινωνία της Παλλικής του παρελθόντος με το Φεστιβάλ, τις καντάδες, τις αριέτες… Υπήρξα μέλος πολλών εκ των ανωτέρω συλλόγων και γι? αυτό προσδοκώ την αναγέννηση των μεγαλείων του παρελθόντος και εύχομαι όλοι μαζί να δώσουμε ξανά ζωή στην πόλη μας.

Μπορούμε!

 

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.